Dergiyi incelediğimizde durum
hikâyelerinin çoğunlukta olduğunu görüyoruz. Postmodern dönem, modern dönem, halk hikâyeleri yararlanılan türler olarak sıralanabilir. Biçim
bakımından çeşitlilik görmek mümkündür. Bütün bir hayatın anlatıldığı uzun
öykülerin yanı sıra -Hüseyin Su, Cemal Şakar, Hayrettin Orhanoğlu- tek bir ana
ya da olaya yönelen kısa hikâyelere de rastlamaktayız. -Sadık Yalsızuçanlar,
Mehmet Harmancı, Caner Kutlu- Hece’nin
ilk öyküsü Ali Karaçalı’nın “Sükunetin Derin Sularında”dır. Öyküde bir ayrılık
ve kopuş yaşayan kahramanın iç hesaplaşması anlatılmaktadır.
Hüseyin Su dergide
en çok öykü yayımlayan kişidir. Belirlediğimiz sayıların içeriğine bakıldığında
16 öykü yayımladığını görüyoruz. Bu öyküler daha sonra Gülşefdeli Yemeni ve Aşkın
Hâlleri adı altında kitaplaştırılmıştır.
Necip Tosun, öykücü ve eleşirmen
olarak dergide öykünün unsurlarını, geçmişini içeren denemeler yayınlıyordu.
Ancak dergi incelememizde 12 öykü yayınladığını görüyoruz. Bu tür üzerinde
dergi içerisinde en çok düşünen yazar olarak onun ismini vermemiz mümkündür.
Öyküleri daha sonra Hece Yayınları’ndan Küller
ve Uçurumlar adıyla yayımlandı.
Cemal Şakar da üretken bir öykücü olarak
dergi içerisinde yerini almıştır. Toplam 9 öykü yayımladığını görüyoruz.
Öyküleri daha sonra Esenlik Zamanları
eserinde toplanmıştır. Öykü türünün dergideki varlığı kısıtlı bir alanda devam
etmiş ancak nitelikleri konusunda tartışmalar yaşanmıştır. Özellikle dergi
içerisindeki öykücüler üzerindeki eleştiri yazılarının azlığı bu tartışmanın
doğmasındaki en önemli faktördür.
Ömer Lekesiz, derginin ilk sayılarında,
yayımlanan öykülerle ilgili eleştiri yazıları yayımlıyordu. Buna rağmen diğer
kanallar üzerinden seslerinin yankılanmadığı eleştirileri ortaya çıkmış oldu.
1.Telif Hikâyeler
Dergide şiirden sonra en çok yer
alan türlerden biri olan öykü, özellikle Hüseyin Su yönetimindeki dergide
önemli bir yerdedir. Eser veren yerli yazarlar şunlardır: Abdullah Harmancı,
Ahmet Sait Akçay, Ali Haydar Haksal, Ali Ulvi Temel, Alim Kahraman, A.Kemal
Nacaroğlu, Almıla Özdek, Arif Kızılay, Asuman Güzelce, Cahit Külekçi, Cahit
Yeşilyurt, Caner Kutlu, Cemal Şakar, Cihan Aktaş, Dilek Aslaner, Durmuş
Korkmaz, Elif Eda Tartar, Eyüp Önder[1],
Fatma Karabıyık Barbarosoğlu, Feridun Andaç, Gökhan Özcan, Güray Süngü, Hasan
Ali Yıldırım, Haşim Işık, Hayrettin Orhanoğlu, Hüseyin Su, İsmail Kılıçarslan,
Kamil Yeşil, Köksal Alver, M. Çağrı Eken, Mehmet Harmancı, Melek Paşalı, Meral
Yaka, Mihriban İnan Karatepe, Mustafa Aydoğan, Mustafa Kurt, Mustafa Kutlu,
Mustafa Şahin, Müge İplikçi, Münire Daniş, Necati Mert, Necip Tosun, Rasim
Özdenören, Sadık Yalsızuçanlar, Selvigül Kandoğmuş Şahin, Sevil Tepe, Sevinç
Çokum, Suavi Kemal Yazgıç, Tacettin Şimşek, Yasemin Karadavut, Yunus Develi,
Zeki Bulduk.
2.Çeviri Hikâyeler
Çeviri öykü, derginin ilk
sayılarında oldukça önem verilen ancak ilerleyen sayılarda kendisine yer
bulamayan bir alan olmuştur. İlk sayıdaki öykü çevirisi George Steiner’ın “Bir
Fasl-ı Muhabbet” adlı metnidir. Son olarak 49. sayıda Faruk Uysal, Edgar Allan
Poe’nun meşhur “Kuzgun” adlı öyküsünü dergiye kazandırmıştır. Dergide çevirmen
bilgisi verilirken kaynağın hangi dil olduğu yazılmamıştır. Ancak kaynak dil
ile alakalı olarak derginin 100. sayısında İshak Yetiş[2]
bir sayım döküm yapmıştır.[3]
Batı edebiyatından çevirisi yapılan
öykücüler: George Steiner ve Edgar Allan Poe. Ayrıca Boşnak öykücü Niyaz
Alispahiç’in de bir öyküsü yer almaktadır.
Lübnan, Cezayir gibi Arap
ülkelerinden yazarların öykülerine de yer verilmiştir. Bunlar şunlardır: Bişr
Fares, Cubran Halil Cubran (Halil Cibran), Henri Krea, Mahmud El-Bayati,
Muhammed Kâmil El-Hatib, Nizar Abbas. Fildişi Kıyısı’ndan ise Bernard Dadie,
Senegal’den ise Osman Sose’nin öyküsü yer alıyor.
Can Xue, Nie Xinsen, Xie Pu adlı
Çinli öykücülerin öykülerini de dergide okuyabiliyoruz.
Yorumlar
Yorum Gönder