1-
Metinlerinizi var eden dil olan Türkçeye bir gün minnet borcunuzu ödemek için
ne yapmak istersiniz?
Türkçeye
olabilecek en iyi katkım onu öğrenmeye devam etmekle olabilirdi herhâlde çünkü
insan bilmediğiyle ayrı düşer ve çatışır. Bir şeyi bilmek onu öğrenmekten
geçer, ama alel usul bir öğrenmeyi kastetmiyorum. Aynı zamanda hakkını vererek kullanmak ki bu
hem yazma hem konuşma şeklinde olabilir.
2-Türkçede
öykünün şimdiki ve gelecekteki hâli nasıldır?
Öykü revaçta
olan bir edebî tarz, hızlı duygu aktarımı aslında, kısa ve hızlı. Hız çağı
olarak da tanımlanan bugünün dünyasına adaptasyonu kolay olan bir edebî tür. Tek
vuruş hakkınız var, bazen öldürücü bazen hayat verici. Bu anlamda gelecekte
dünyadaki hızın daha da baş döndürücü olacağını varsayarak (ip uçları öyle
söylüyor) öykünün saltanatının artarak devam edeceğini düşünüyorum.
3-Öykü, hayatın neresindedir?
Aslında bir
konum atfetmekten yana değilim, siz hayatın neresindeyseniz öykü de orada.
4-Öykünün
penceresinden Türk şiiri nasıl görünüyor?
Bu soruyu
cevaplamak için çok yetkin olduğumu düşünmüyorum. Sadece öyküde olduğu gibi
şiirde de arayışların devam ettiğini söyleyebilirim.
5-Yeni medya,
edebiyat ve sanata nasıl katkılar veriyor?
Kendimden yola çıkarak
cevap vereyim, medya benim için bir çeşit bilgilendirme alanı hâlihazırda. Çalışmalarımı
duyurma, edebiyat âlemiyle paylaşma gibi. Aynı zamanda bu saikle hareket eden
başka bir edebiyatçının çalışmalarından da ben haberdar olabiliyorum. Yeni
çıkan kitaplar, edebiyat adına yapılan güzel işler medya aracılığıyla geniş
kitlelere ulaşabiliyor. Bir çeşit tüketim çılgınlığına dönüşen suni, görünür
olma kaygısının ön planda olduğu tarafına girmek istemiyorum, çünkü o sadece
sanat ve edebiyata değil, insana zarar veren bir saçmalığa dönüştü.
6-Türk
edebiyatındaki eleştirinin icrası hakkında ne düşünüyorsunuz?
Eskiden
eleştiri kelimesi tek başına kullanılmazdı, “tenkit ve inşa” başlı başına bir
tarzdı. Bu vasıf göz önünde bulundurularak yapılan eleştirilerin edebiyata ve
sanata katkısının devam edeceğine ve muhataplarına yol göstereceğine
inanıyorum. Yani benim için eleştiri çift kutuplu bir anlam taşıyor.
7-Yeryüzüne
dayanabilmek, özgürlüğe kaçmak için ne/ler yapıyorsunuz?
Çalışıyorum ve
öğrenmeye devam ediyorum.
8-Politik
düşünceniz bu ülkeye neler söylüyor?
Düşüncenin politikten ziyade siyasi tarafına
daha yakınım. Zamana ve zemine göre değişen, çok yüzlü, her türlü düşünceye
uzağım. “Politika” kelimesinin anlamlarından birinin de “dumanlı yol” olduğunu biliyorum.
Siyasi düşüncem ülkemin geleceği için en iyisini ister tabii çünkü hocam
İbrahim Tenekeci’nin ifadeleriyle “Türkiye, ömrümüzün göğüdür. Hep orada
başımızın üstündedir. Türkiye en güzel nasibimizdir.”
9-Sanat muhalif midir?
Sanatın muhalif
bir tarafı her zaman vardır ve özgür bir alandır. İdeal olanın yanında olan,
her türlü sıradanlığa muhalefettir ve sınırları zorlamak. Sanatçı, eserleriyle
ideal olana ulaşmaya çalışır. Bu bir duruştur aynı zamanda onun için. Nerede
duracağınızı ve ne yapacağınızı birilerinin size söyleyemeyeceği özgür bir
alan. Ben muhalifliği tarafgirlik ya da tersi bir durum değil tam tersine
özgürlük olarak yorumluyorum.
10-Bu sözcükler
hakkında ne düşünüyorsunuz: Kader, gelecek, günah, ölüm, rüya, kayıp, zaman.
Kader: Seçimlerimiz
Gelecek: Daha
iyi şeyler yapabileceğime dair umut
Günah: Kimselerin üzerine alınmadığı bir olgu
Ölüm: Yeni bir
başlangıç
Rüya: Öteki
boyut
Kayıp: Keşkelerimiz
Zaman: Hep
bereketlenmesini istediğim şey.
Yorumlar
Yorum Gönder