1- Metinlerinizi var eden dil olan Türkçeye bir gün minnet borcunuzu ödemek için ne yapmak istersiniz?
İddialı bir projem
yok ama yapabileceğim en iyi şeyin, dilimizi elimden geldiğince düzgün, doğru
kullanmak olduğunu düşünüyorum. Bu saygı da minnetin bir parçası.
2-Türkçede öykünün şimdiki ve gelecekteki hâli nasıldır?
Öykü çoğu zaman ve yerde romanın gölgesinde kalıyor. Öte yandan ülkemizde hem geçmişte hem günümüzde
sağlam bir öykü kültürü olduğunu düşünüyorum. Kendi yazarı ve okuru var. Geçmişten gelen bu kültürün gelecekte de aynı
şekilde devam edeceği konusunda umutluyum. Son yıllarda bir öykü kitabının
ikinci, üçüncü baskıya girmesi olağan dışı bir durum olmaktan çıktı. Demek ki
ilgi var. Zaman zaman öykü yazanların sayısının artığından, memnuniyetsiz bir
tonlamayla bahsedildiğini duyuyorum. Ben bunu olumlu bir durum olarak
görüyorum. Çeşitlilik, zenginlik de getirecektir. Zaman zaten iyiyle kötüyü ayıracaktır.
3-Öykü, hayatın neresindedir?
...
4-Öykünün penceresinden Türk şiiri nasıl görünüyor?
Şiir okumayı seviyorum
ama değerlendirme yapacak bir yetkinliğe sahip olduğumu düşünmüyorum.
5-Yeni medya, edebiyat ve sanata nasıl katkılar veriyor?
Yeni medya, mesleki veya
bireysel olarak çok içinde olduğum bir ortam değil, o nedenle değerlendirmem ne
kadar sağlıklı olur bilemiyorum. Görsel ağırlıklı olduğu için görsel sanatlara
açtığı pencereler çok daha fazla ve çeşitli. Edebiyatta içerik anlamında büyük
bir değişikliğe neden olacağını düşünmüyorum. Bir etkisi, kısa metinler okumaya
alışan ve uzun metinlere tahammülü azalan okurların, görece kısa eserlere daha
çok ilgi duyması olabilir. Öte yandan, içerik dışında ciddi etkileri olması
mümkün gözüküyor. Kağıt/baskı/dağıtım gibi ciddi meblağlar tutan kalemleri
ortadan kaldırdığı için e-yayıncılık hayatımızda daha çok yer kaplayacak diye
düşünüyorum. Bunun da sermaye faktörünü veya maddi kaygıları azalttığı için çok
seslilik ve özgürlük getirmesini umuyorum.
6-Türk edebiyatındaki eleştirinin icrası hakkında ne düşünüyorsunuz?
Herkes gibi ben de içi dolu,
yetkin, kişisel husumet veya beğenilerden çok objektif kriterlere dayalı, yapıcı
olmak niyetiyle kaleme alınmış eleştiri yazılarını okumayı seviyorum. Bunun
güzel örnekleri var, çoğalarak devam etmelerini diliyorum. Sert de olsalar,
bazen üzseler de her zaman yol gösterici ve uyarıcılar. “Böyle öykü mü
olur, bunu beğenen öyküden anlamıyordur” ile kalan, iddiasını ve görüşlerini
destekleyemeyen söylemleriyse eleştiri kapsamında değerlendirmiyorum açıkçası.
7-Yeryüzüne dayanabilmek, özgürlüğe kaçmak için ne/ler yapıyorsunuz?
Çoğumuz gibi ben de
sanata sığınıyorum. Özellikle de edebiyata.
8-Politik düşünceniz bu ülkeye neler söylüyor?
...
9-Sanat muhalif midir?
Bana göre sanat
muhaliftir, çünkü sanatın huzursuzluktan, memnuniyetsizlikten, çözülmemiş
sorunlardan doğduğunu düşünüyorum. Bu toplumsal bir sorun olabileceği gibi,
kişisel bir mesele veya çıkmaz da olabilir. Birçok eserin kişinin topluma,
çevresine veya sıklıkla da kendisine muhalefetinden, uyumsuzluğundan doğduğu
kanaatindeyim.
10-Bu sözcükler hakkında ne düşünüyorsunuz: Kader, gelecek, günah, ölüm, rüya, kayıp, zaman.
...
Yorumlar
Yorum Gönder